Kleopatra

Ostatnią, panującą dynastią w starożytnym Egipcie była dynastia Ptolomeuszy.

Dynastia ta była pochodzenia macedońskiego i panowała od 305 roku p. n. e. do 30 roku p. n. e. Jej założycielem był Ptolomeusz I Sotero.

Od imienia jego ojca – Lagosa – dynastia zwana też była dynastią Lagidów. Ostatnią władczynią, pochodzącą z tego rodu była Kleopatra VII.

Kleopatra żyła w latach 69-30 p. n. e. Starożytnym Egiptem władała od 51 roku p. n. e. Później odebrano jej władzę. Jednak odzyskała ją z powrotem w 47 roku p. n. e. przy pomocy Juliusza Cezara.

Ze związku z władcą Rzymu urodził się syn – Cezarion, który został zamordowany z rozkazu Oktawiana Augusta.

Po śmierci Cezara 15 marca 44 roku p. n. e. poślubiła na przełomie lat 37/36 p. n. e. stronnika i przyjaciela Cezara, a później także jednego z decydentów rzymskich – Marka Antoniusza.

W 31 roku p. n. e. za namową małżonka, Kleopatra wzięła udział w przegranej bitwie pod Akcjum.

Po klęsce Marek Antoniusz popełnił samobójstwo. Po jego śmierci również Kleopatra popełniła samobójstwo – według tradycji zginęła od ukąszenia jadowitego węża.

Kleopatra, jako władczyni starożytnego Egiptu, stała się bohaterką wielu utworów literackich, napisanych przez Szekspira, Shawa, Ludwiga, Norwida, Morstina i wielu innych.

Twoja wyszukiwarka

Źródło:

- Encyklopedia Powszechna PWN, w 10 tomach, wyd. Świat Książki, Warszawa 1999

  2014-10-05